Vriesdrogers, ook wel vriesdrogers genoemd, zijn machines die worden gebruikt om vocht uit verschillende stoffen te verwijderen door middel van een proces dat vriesdrogen wordt genoemd. Bij dit proces wordt het materiaal bevroren en vervolgens aan een vacuüm onderworpen, waardoor het bevroren water direct van vast naar gas sublimeert zonder door de vloeibare fase te gaan. Het resultaat is een droog en stabiel product dat voor langere perioden kan worden opgeslagen zonder af te breken. Het vriesdroogproces bestaat uit drie hoofdfasen: invriezen, primair drogen en secundair drogen. In de vriesfase wordt het materiaal gekoeld tot een zeer lage temperatuur, meestal lager dan -40°C (-40°F), om de waterinhoud te laten stollen. Dit voorkomt de vorming van ijskristallen, die de structuur van het materiaal kunnen beschadigen. Na het invriezen begint de primaire droogfase. De druk wordt verlaagd en er wordt warmte op het materiaal toegepast, waardoor het bevroren water sublimeert. Dit proces kan enkele uren tot enkele dagen duren, afhankelijk van het materiaal en het vochtgehalte. De primaire droogfase is cruciaal voor het verwijderen van het meeste water uit het materiaal. In de laatste fase, het secundaire drogen, wordt het vochtgehalte verder verlaagd om het gewenste droogniveau te bereiken. Dit wordt gedaan door de temperatuur iets te verhogen en vacuüm te blijven toepassen. De duur van deze fase varieert afhankelijk van het materiaal en het gewenste vochtgehalte. Vriesdrogers worden vaak gebruikt in verschillende industrieën, waaronder de farmaceutische industrie, voedselverwerking en conservering van biologische monsters. Ze zijn vooral nuttig voor het conserveren van warmtegevoelige stoffen, omdat de lage temperaturen die in het proces gebruikt worden helpen om de integriteit van het materiaal te behouden. De resulterende gevriesdroogde producten hebben een langere houdbaarheid, behouden hun oorspronkelijke eigenschappen en kunnen indien nodig gemakkelijk opnieuw gehydrateerd worden.